Het codewoord is acceptatie
Een warm welkom
Afgelopen maandag mocht ik tot mijn grote vreugde kennis komen maken bij Authentict. ICT mét autisme zoals de site terecht trots vermeldt. Dat ‘tot mijn grote vreugde’ is geen loze toevoeging. Ik ben erg enthousiast over het concept. ‘Everyone is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid’, zei (vermoedelijk) Albert Einstein ooit. Bij Authentict gaat het om waar je goed in bent, de nadruk ligt niet op dat wat je nou net niet zo goed kunt.
De vermaledijde draadjes naar mijn woordenschatkamer
Regelmatig word ik bij Authentict getrakteerd op geweldige uitspraken. Uitspraken ook die dingen in een klap zoveel duidelijker en beter invoelbaar maken. Zo vertrouwde John-boy mij vorige week toe dat hij moeite heeft met verjaardagen. Nou ben ik zelf ook beslist niet dol op het beleefd en nietszeggend converseren in een gezellig kringetje, dus dat begreep ik helemaal. Bij mij heeft het alleen meer met onwil dan met onvermogen te maken. Bij hem lag dat een tikkie anders.
Alzheimersokken
Mensen met autisme hebben een buitengewone opmerkingsgave, daar blijf ik me over verbazen. Terwijl ik altijd heb gedacht bijzonder oplettend en attent te zijn, zie ik mezelf de laatste tijd steeds vaker als het type ’blinde vink’. Voor alle duidelijkheid: met het zien en aanvoelen van emoties, patronen of verbanden heb ik geen enkele moeite. Het zijn vooral de details die mij ten enenmale ontgaan, merk ik sinds ik hier werk. Juist omdat mensen met autisme daar een neusje voor hebben, valt mijn gebrek aan nauwlettendheid extra op. Een mooi voorbeeld wil ik u niet onthouden.
Humor ligt op de werkvloer
Het beeld dat mensen hebben van een bedrijf waar mensen met autisme werken, is dat iedereen stilletjes zit te werken en je een speld kunt horen vallen. Met de werkelijkheid heeft dit niets te maken, daar ben ik inmiddels wel achter. Er wordt inderdaad hard en geconcentreerd gewerkt, maar de sfeer is vrolijk en reuzegezellig. En bovenal wordt er heel erg veel gelachen.
Accepteren kun je leren
Sinds ik op Social Media heb gezet dat ik bij Authentict werk, krijg ik regelmatig de vraag of ik dan zelf toevallig ook een beetje autistisch ben. Of mensen dat alleen denken omdat ik bij een bedrijf voor medewerkers met autisme werk of omdat ze autistische trekjes bij mij menen te herkennen, daar vraag ik maar niet naar. Je weet nooit wat je te horen krijgt tenslotte. Ik moet altijd wel een beetje gniffelen om de vraag. Dat ik erom kan lachen komt natuurlijk ook, omdat ik zelf weet dat ik niet autistisch ben. Het is voor mij niet zo moeilijk om me niks van zulke vragen aan te trekken.
Ach ja, de liefde
De meeste mensen zullen wel op beide klompen aanvoelen dat het niet altijd meevalt om een liefdesrelatie aan te gaan als je autisme hebt. Zelfs voor mensen zonder autisme is het vinden én houden van een enigszins prettige relatie al een heuse opgave. Ronduit durf ik toe te geven dat ik daarin geen uitzondering ben; ik vind de liefde vaak behoorlijk ingewikkeld.
Dat het mét autisme nog lastiger moet zijn, lijkt dus nogal logisch. Dit bleek ook wel uit de verhalen die ik van de medewerkers van Authentict hoorde.
